“Η συμπαντική οικογένεια”
Η οικογένεια στη σύγχρονη κοινωνία αντιμετωπίζεται ως ένας προσωπικός θεσμός. Οίκο+γένος, θεωρείται το γένος του προσωπικού οίκου, ενώ η ίδια η λέξη δεν περιορίζει την έννοια.
Αρκεί να αναλογιστούμε, πού κατοικούμε; Ποιος είναι ο Οίκος που χάριν σε αυτόν ζούμε και μας προσφέρει τις κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης;
Η Γαία, η φύση, όλος ο πλανήτης μας φιλοξενεί. Είναι το σπίτι μας, μας προσφέρει τη βάση στην οποία στηριζόμαστε και μπορούμε να περπατήσουμε, την τροφή και το οξυγόνο.
Αναγνωρίζοντας όλον τον πλανήτη ως οίκο μας (ορυκτό, φυτικό, ζωικό και ανθρώπινο βασίλειο), η οικογένειά μας μεγαλώνει.
Αν δούμε την οικογένειά μας από ακόμη πιο ψηλά, θα δούμε ότι ο πλανήτης μας υπάρχει χάριν στο ηλιακό μας σύστημα. Ο Ήλιος, οι ελκτικές και απωθητικές δυνάμεις των πλανητών, διατηρούν τις συνθήκες της Γαίας. Το ηλιακό μας σύστημα υπάρχει λόγω του γαλαξία μας και αυτή η πορεία διεύρυνσης συνεχίζεται.
Συμπεριφερόμαστε στη μεγάλη μας οικογένεια όπως και στη μικρή; Η φροντίδα, η έγνοια, η υγεία, η αγάπη αντανακλώνται στο περιβάλλον μας;
Ας είναι ο σεβασμός, η φροντίδα, η έγνοια μας καθολικές, γιατί όταν εκδηλώνουμε μια συμπεριφορά κάπου, τείνουμε να την εκδηλώνουμε σε πολλούς τομείς.
Ας αναγνωρίσουμε ότι τα ηλιακά συστήματα διέπονται από ευταξία, ισορροπία και αρμονία, άρα καθώς βρισκόμαστε κι εμείς στη συνθήκη αυτών των αρχών, δεν μπορούμε παρά αυθόρμητα και χωρίς προσπάθεια, να εκδηλωνόμαστε ενάρετα.
